Öğretmenlerin Hizmet İçi Eğitime İlişkin Görüş ve Değerlendirmeleri


Özet Görüntüleme: 161 / PDF İndirme: 73

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.8264617

Anahtar Kelimeler:

Hizmet içi eğitim, Öğretmen, Öğretmen eğitimi, Yaşamboyu eğitim, İnsan kaynakları

Özet

Bu çalışmanın amacı, öğretmenlerin hizmet içi eğitime ve hizmet içi eğitim almalarını gerektiren faktörlere ilişkin görüş ve değerlendirmelerini; cinsiyet, mesleki kıdem, branş, öğrenim durumu ve görev yapılan okul türü değişkenleri bağlamında belirlemektir. Betimsel tarama modelinde desenlenmiş olan bu araştırmanın çalışma grubunu, kamu ortaokullarında görev yapan 148 öğretmen oluşturmaktadır. Çalışma grubunun belirlenmesinde kolay ulaşılabilir durum örneklemesi yöntemi kullanılmıştır. Veri toplama aracı olarak Gültekin ve Çubukçu (2008) tarafından geliştirilen anket kullanılmıştır. Verilerin analizinde yüzde ve aritmetik ortalamaların yanı sıra, bağımsız gruplar için t- testi analizi ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Çalışmada, öğretmenlerin hizmet içi eğitimin ilişkin görüşlerinin “katılıyorum” düzeyinde olduğu, öğretmenlerin hizmet içi eğitimin yararına inandıkları; öğretmenlerin hizmet içi eğitime ilişkin görüşlerinin cinsiyetlerine, mesleki kıdemlerine, branşlarına, görev yaptıkları okul türüne ve öğrenim durumlarına göre farklılaşmadığı; öğretmenlerin hizmet içi eğitim almak istemelerinin temelinde, gelişme ve değişmelere uyum sağlayabilme isteğinin yattığı tespit edilmiştir.

Referanslar

Altınışık, S. & Aras, Ç. (2005). İnsan kaynakları yönetiminde motivasyon ve eğitim örgütleri uygulama yeri okullara ilişkin örnek bir çalışma. XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi. içinde (125-136). Denizli: Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayını

Ataünal, A. (2003). Niçin ve nasıl bir öğretmen. Ankara: Milli Eğitim Vakfı Yayınları.

Aydoğan, İ. (2002). MEB ilköğretim okulları yönetici ve öğretmenlerinin personel geliştirmeye ilişkin görüşleri (Kayseri ili örneği). (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara

Baskan, H. (2001). İlköğretim okullarında görevli öğretmenlerin hizmet içi eğitim programlarının etkililiğine ilişkin algı ve beklentileri (Denizli ili örneği). (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi, Denizli.

Budak, Y. & Demirel, Ö. (2003). Öğretmenlerin hizmet içi eğitim ihtiyacı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, (33), 62-81

Büyüköztürk, Ş. (2023). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.

Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2023). Eğitimde Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.

Can, H., Kavuncubaşı, Ş. & Yıldırım, S. (2016). Kamu ve özel kesimde insan kaynakları yönetimi. Ankara: Siyasal Kitapevi

Demirkol, M. (2004). İlköğretim okullarında öğretmenlere yönelik okul temelli hizmet içi eğitim etkinliklerinin değerlendirmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi, Eskişehir

Durmuş, E. (2003). Sınıf öğretmenlerine yönelik düzenlenen hizmet içi eğitim etkinliklerine ilişkin öğretmen görüşleri (Ankara ili örneği). (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara

Ekşi, İ. (2001). Okul müdürlerinin hizmet içi eğitim ihtiyacı. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Kocaeli Üniversitesi, Kocaeli.

Ergin, İ., Akseki, B. & Deniz, E. (2012). İlköğretim okullarında görev yapan sınıf öğretmenlerinin hizmet içi eğitim ihtiyaçları. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(42), 55-66

Garuba, A. (2004). Continuing education: An essential tool for teacher empowerment in an era of universal basic education in Nigeria. International Jounal of Lifelong Education, 23(2), 191–203

George, J.M. & Lubben, F. (2002). Facilitating teachers’professional growth through their involvement in creating context–based materials in science. International Journal of Educational Development, 22(6), 659-672.

Gültekin, M. & Çubukçu, Z. (2008). İlköğretim öğretmenlerinin hizmet içi eğitime ilişkin görüşleri. Sosyal Bilimler Dergisi, (19), 185-201

Hamdan, N. (2003). İlköğretim okullarında görevli öğretmenlerin, Millî Eğitim Bakanlığı'nın hizmet içi eğitim faaliyetleri hakkındaki görüşleri. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara

Houston, W. R. (1990). Handbook of research on teacher education. A Project of the Association of Teacher Education. NY: Macmillian Publishing Company.

Kanlı, U. & Yağbasan, R. (2002). 2000 yılında Ankara'da fizik öğretmenleri için düzenlenen hizmetiçi eğitim yaz kursunun etkinliği. Milli Eğitim Dergisi, (153-154), 21-26

Kanlı, U. (2001). Ortaöğretimde görev yapan fizik öğretmenleri için düzenlenen hizmet içi eğitim programlarının etkinliği. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.

Karaca, Y. (1999). İngilizce öğretmenleri için hizmet içi eğitim kurslarının düzenlenmesine yönelik ihtiyaç analizi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi, Eskişehir

Kaya, A. (2003). Fizik öğretmenlerinin hizmet içi eğitim ihtiyaçlarına yönelik bir laboratuvar programı geliştirme ve model önerme. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon

Kayış, A. (2009). Güvenirlik analizi. Ş. Kalaycı (Ed.), SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.

Kaynak, T. (2000). İnsan kaynakları yönetimi. İstanbul: Dönence Basım ve Yayın

Madden, T. (2003). Okul yöneticileri ve öğretmenler için düzenlenen hizmet içi eğitim etkinliklerinin değerlendirilmesi (Eskişehir ili). (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Anadolu Üniversitesi, Eskişehir

Noe, R. A. (2009). İnsan kaynaklarının eğitim ve gelişimi. C. Çetin (Çev.). İstanbul: Beta Yayınları.

O’Sullivan, M. (2000). Needs assessment for INSET for unqualified primary teachers in Namibia: An effective model. Journal of Comparative Education, 30(2), 211-234

Orhan, F., & Akkoyunlu, B. (1999). Uzaktan eğitim yaklaşımında temel eğitim 1. Kademe öğretmenlerinin video destekli hizmet içi eğitimi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(17), 134-141.

Özcan, C. & Kaptan, F. (2019). 2018 yılı fen bilimleri öğretim programının fen bilimleri için uyarlanmış Bloom Taksonomisine göre incelenmesi. Gaziantep Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(2), 78-90

Özer, B. (1998). İnsan kaynağı geliştirme uzmanı yeterlikleri ölçeğinin geliştirilmesi. Eğitim ve Bilim Dergisi, 22(107), 58-6

Özyürek, L. (1981). Öğretmenlere yönelik hizmet içi eğitim programlarının etkililiği. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları

Paşa, B. (2002). İlkokul sınıf öğretmenlerinin mesleki yeterliklerinin ve hizmet içi eğitim ihtiyaçlarının belirlenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.

Patton, M.Q. (2018). Qualitative research and evaluation methods. Sage Publications

Roux, C. L. & Ferreira, J. G. (2005). Enhancing environmental education teaching skills through in service education and training. Journal of Education for Teachin. 31(1), 3-14.

Saban, A. (2000). Hizmet içi eğitimde yeni yaklaşımlar. Milli Eğitim Dergisi, (145). http://dhgm.meb.gov.tr/yayimlar/dergiler/milli_egitim_dergisi/145/saban.htm

Seferoğlu, S. S. (2001). Sınıf öğretmenlerinin kendi meslekî gelişimleriyle ilgili görüşleri, beklentileri ve önerileri. Millî Eğitim Dergisi, (149), 1-5.

Siddiqui, M. A. (2008) In-service teacher education. New Delhi: Ashish Publishing House.

Tamer, Z. Ç. (1999). Millî Eğitim Bakanlığı merkez örgütünde ilk kademe yöneticilerine dönük olarak düzenlenen hizmet içi eğitim çalışmalarının ihtiyaç saptama açısından değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.

Tanyel, A. (1999). İlköğretim okullarında görevli sınıf öğretmenlerinin hizmet içi eğitim ihtiyacı. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.

Taş, H. & Minaz, M. B. (2022). The acquisition level of 21st century skills in the primary education 4th grade social sStudies curriculum. Education Quarterly Reviews, 5(2), 600-611.

Tavşancıl, E. (2019). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Taymaz, H. (1999). Hizmet içi eğitim-kavramlar-ilkeler-yöntemler. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık

Tekin, O. (2020). Uzaktan eğitimde kullanılan hizmet içi eğitim programlarına yönelik öğretmen görüşlerinin incelenmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 16(1), 20-35.

Tutum, C. (1979). Personel yönetimi. Ankara: TODAİE Yayını

Türkay-Altınkamış, F. (2000). Hizmet içi eğitimde eğitilenlerin beklentilerinin karşılanması. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Bilkent Üniversitesi, Ankara.

Tytler, R., Smith, R., Grover, P. & Brown, S. (1999). A Comparison of professional development models for teachers of primary mathematics and science. Asia-Pasific Journal of Teacher Education, 27(3). 193-214

Watts, D. (1992). Can campus-based preservice teacher education survive? Part II: Professional knowledge and professional studies. Journal of Teacher Education. 33(2), 37-41.

Yalın, H.İ. (1997).Hizmet içi eğitim var olan ya da ileride çözülmesi gerekecek bir problemi çözmek için yapılır. Milli Eğitim Dergisi, (133), 29-30

Yaşar, Ş. (2000). Bir meslek olarak öğretmenlik. E. Sözer (Ed.).Öğretmenlik mesleğine giriş. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları

Yılmaz, E. (1987). Hizmet içi eğitim programlarının etkinliği üzerine bir araştırma ve bir hizmet içi eğitim programı önerisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.

İndir

Yayınlanmış

15.09.2023

Nasıl Atıf Yapılır

Bahtiyar, M., Elbir, B., & Keskin-Bahtiyar, Y. (2023). Öğretmenlerin Hizmet İçi Eğitime İlişkin Görüş ve Değerlendirmeleri. Uluslararası Eğitime Özgün Bakış Dergisi, 1(2), 324–341. https://doi.org/10.5281/zenodo.8264617